Sarıyer Söz Gazetesi Haber Müdürü Aykut Metehan, Bolu'da 78 kişinin ölümüyle sonuçlanan yangın sonrası geçmişten nasıl ders çıkarılamadığına değindi.

Bou'da 78 vatandaşımızın yarım kalan hikayeleriyle sonuyçlanan felakette hem Bolu Belediyesi, hem de Turizm Bakanlığı sorumluluk almaktan kaçıyor. İki taraf da birbirini suçlamaktan başka bir olguya imza atmıyor. Türkiye'de son 23 yılda ihmal kaynaklı on binlerce ölüm yaşandı. Bu ölümlerin ortak noktası, kimsenin sorumluluk almaması ve istifa erdemini yaşamamasıydı. Onlarca önlenebilir kaza imar, rant çevrelerinin geçim kaynağı oldu. Son olarak Bolu'da da gördüğümüz gibi 3 bin metrakare ruhsatlı bir otel bugün 17 bin küsür metrekare. Kimse bu otele dur dememiş. Aykut Metehan'ın ilgili yazısı şöyle: Binlerce Ölü, Onlarca İhmalin Toplamı 1 İstifa Etmedi Ülkemde! Bolu’da meydana gelen yangında 78 vatandaşımız hayatını kaybetti. Yangında aileler yok oldu, hayatlar söndü, hikayeler yarım kaldı. Kimdi suçlu? Yine partiler arasında gidip gelen medya dili, yine tek taraflı tartışma programlarında bir kesimi kollama hevesi... Cadı kazanı başladı kaynamaya. Biri bakanı suçlayalım der , diğerii Belediyeyi... Tastamam propagandaların arkasında eksik kalan şey vicdandı. Suçlu bulmak kolaydı ama suçluyu bulabilmekti asıl mesele.  Bolu ilk de değil son da. Şöyle bir düşününce aslında ne çok öldük milletçe. Yıllarca. Kah toprağın altında öldük, kah üstünde. Gün geldi yurtta yandık, gün geldi madende can verdik. Fakir toprağın altında öldü, az buz parası olan tatilde yandı. Siyasi ayrışmaların pençesinde ortak nokta milletçe ölüşümüzdü. Hep suçlu aradık. Bulamadık suçladık. Sorumluluk almadı kimse. Bu da benim hatam diyen olmadı. Neydi mesele? Güç... Koltuk... Para... Daha çok para...?  Heh buldum... Eksik kalan vicdan.... Olabilir mi? Bilmem.  Ölüler... Rakamlar büyüdükçe acı büyüyormuş gibi anlatıldı hep. Ben suçluyum demek için kaç kişinin ölmesi gerekiyordu? 78? 9, 11, 21? 117 ölü mü daha acı 176 ölü mü? Sallamıyorum ki rakamları? Birisinin istifa etmesi için gereken bütün ölüm rakamlarını kayda geçirmedik mi zaten? 23 yılda ne çok öldük milletçe. 1 tane sorumlu çıkmadı ki? “2003 Bingöl Depremi: 176 Ölü 2004 - Pamukova Tren Kazası: 41 Ölü 2008 - Kütahya Tren Kazası: 8 Ölü 2008 - Davutpaşa Patlaması: 21 Ölü 2009 - Marmara Sel Felaketi - 31 Ölü 2010 - Karadon Maden faciası: 30 Ölü 2011 - Van Depremi: 644 Ölü 2014 - Soma Maden Faciası: 301 Ölü 2014 - Ermenek Maden Kazası: 18 Ölü 2016 - Şirvan Maden Kazası: 12 Ölü 2018 - Çorlu Tren Kazası: 25 Ölü 2018 - Ankara Tren Kazası: 9 Ölü 2020 - İzmir Depremi: 117 Ölü 2020 - Elazığ Depremi: 41 Ölü 2021 - Akdeniz Orman Yangınları: 8 Ölü 2021 - Batı Karadeniz Sel felaketi: 97 Ölü 2022 - Amasra Maden Patlaması: 42 Ölü 2023 - Kahramanmaraş Depremleri: En az 53000 Ölü 2023 - Adıyaman ve Şanlıurfa Sel felaketleri: 21 Ölü 2024 - İliç Maden Faciası: 9 Ölü 2024 - Beşiktaş Gece Kulübü: 29 Ölü 2024 - Balıkesir Mühimmat Fabrikasında Patlama: 11 Ölü 2025 - Kartalkaya Otel Yangını: 76 Ölü Anlayacağınız ne çok ölmüşüz 23 senede... Binlerce ölü, onlarca ihmalin toplamı 1 istifa etmemiş güzel ülkemde. Bir tane sorumluluk alan olmamış. Kader demişler adına. Yemişiz biz de milletçe. Onlarca önlenebilir kaza, ihmal...  Sahi...Yarın yolda yürürken mesela.... Siz... Neyse, devamını getirmeyeceğim. Güvencesizliğin yaşam biçimi olduğu güzel ülkemde sizi size emanet ediyor, yaşama şansınızın da yanınızda olmasını istiyorum. Size bir şey olursa bir gün, 1 günlük yas ilan edilir. Eğlenceler, davullar, zurnalar çalar ertesi gün. 1 gün milletçe tutarız yasımızı, sonra Allah kerim. Kalın sağlıcakla...